Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Antonius Atticus

  • 1 Atticus

    Attĭcus, a, um, adj., = Attikos.
    I.
    In gen., of or pertaining to Attica or Athens, Attic, Athenian:

    Athenae,

    Plaut. Ps. 1, 5, 2; id. Rud. 3, 4, 36 al.:

    civis Attica atque libera,

    id. Poen. 1, 2, 159:

    civis Attica,

    Ter. And. 1, 3, 16:

    disciplina,

    Plaut. Cas. 3, 5, 24:

    fines,

    Hor. C. 1, 3, 6:

    regio,

    Plin. 10, 12, 15, § 33:

    thymum,

    id. 21, 10, 31, § 57:

    mel,

    of Mount Hymettus, id. ib.:

    apis,

    Ov. Tr. 5, 4, 30:

    sal,

    Plin. 31, 7, 41, § 87:

    columnae,

    formed in the Attic manner, id. 36, 23, 56, § 179 (cf. atticurges):

    ochra,

    id. 37, 10, 66, § 179 (cf. 2. Attice):

    paelex,

    i. e. Philomela, Mart. 10, 51; cf. Ov. M. 6, 537: fides, i. e. sincere, firm, prov., Vell. 2, 23, 4:

    profluvius, a disease of animals,

    the glanders, Veg. Art. Vet. 1, 17 and 38.— Attĭci, ōrum, m., the Athenians, Phaedr. 1, 2, 6.—
    II.
    Esp.
    A.
    Appel., to designate the highest grade of style, philosophy, eloquence, etc., Cic. Opt. Gen. 3, 7 sqq.; cf. id. Brut. 82, 284 sqq.:

    Demosthenes, quo ne Athenas quidem ipsas magis credo fuisse Atticas,

    id. Or. 7, 23:

    lepos,

    Mart. 3, 20.—Hence, subst.: Attici, orators of the Attic stamp (opp. Asiani): et antiqua quidem illa divisio inter Atticos atque Asianos fuit: cum hi pressi et integri, contra inflati illi et inanes haberentur;

    in his nihil superflueret, illis judicium maxime ac modus deesset, etc.,

    Quint. 12, 10, 16 sq. —And transf. to other things, excellent, preeminent, preferable:

    logi,

    Plaut. Pers. 3, 1, 66.—Hence, Attĭcē, adv., in the Attic or Athenian manner:

    dicere,

    Cic. Brut. 84; 290; id. Opt. Gen. 3, 8; 4, 11; Quint. 12, 10, 18:

    loqui,

    id. 8, 1, 2:

    pressi oratores,

    id. 12, 10, 18.—
    B.
    A surname of T. Pomponius, the intimate friend of Cicero, given to him on account of his long residence at Athens. His biography is found in Nepos.—
    C.
    A friend of Ovid, Ov. Am. 1, 9, 2; id. P. 2, 4, 2. —
    D.
    Antonius Atticus, a Latin rhetorician, Sen. Suas. 2, p. 19 Bip.—
    E.
    Vipsanius Atticus, Sen. Contr. 2, 13, p. 184 Bip.

    Lewis & Short latin dictionary > Atticus

  • 2 Attici

    Attĭcus, a, um, adj., = Attikos.
    I.
    In gen., of or pertaining to Attica or Athens, Attic, Athenian:

    Athenae,

    Plaut. Ps. 1, 5, 2; id. Rud. 3, 4, 36 al.:

    civis Attica atque libera,

    id. Poen. 1, 2, 159:

    civis Attica,

    Ter. And. 1, 3, 16:

    disciplina,

    Plaut. Cas. 3, 5, 24:

    fines,

    Hor. C. 1, 3, 6:

    regio,

    Plin. 10, 12, 15, § 33:

    thymum,

    id. 21, 10, 31, § 57:

    mel,

    of Mount Hymettus, id. ib.:

    apis,

    Ov. Tr. 5, 4, 30:

    sal,

    Plin. 31, 7, 41, § 87:

    columnae,

    formed in the Attic manner, id. 36, 23, 56, § 179 (cf. atticurges):

    ochra,

    id. 37, 10, 66, § 179 (cf. 2. Attice):

    paelex,

    i. e. Philomela, Mart. 10, 51; cf. Ov. M. 6, 537: fides, i. e. sincere, firm, prov., Vell. 2, 23, 4:

    profluvius, a disease of animals,

    the glanders, Veg. Art. Vet. 1, 17 and 38.— Attĭci, ōrum, m., the Athenians, Phaedr. 1, 2, 6.—
    II.
    Esp.
    A.
    Appel., to designate the highest grade of style, philosophy, eloquence, etc., Cic. Opt. Gen. 3, 7 sqq.; cf. id. Brut. 82, 284 sqq.:

    Demosthenes, quo ne Athenas quidem ipsas magis credo fuisse Atticas,

    id. Or. 7, 23:

    lepos,

    Mart. 3, 20.—Hence, subst.: Attici, orators of the Attic stamp (opp. Asiani): et antiqua quidem illa divisio inter Atticos atque Asianos fuit: cum hi pressi et integri, contra inflati illi et inanes haberentur;

    in his nihil superflueret, illis judicium maxime ac modus deesset, etc.,

    Quint. 12, 10, 16 sq. —And transf. to other things, excellent, preeminent, preferable:

    logi,

    Plaut. Pers. 3, 1, 66.—Hence, Attĭcē, adv., in the Attic or Athenian manner:

    dicere,

    Cic. Brut. 84; 290; id. Opt. Gen. 3, 8; 4, 11; Quint. 12, 10, 18:

    loqui,

    id. 8, 1, 2:

    pressi oratores,

    id. 12, 10, 18.—
    B.
    A surname of T. Pomponius, the intimate friend of Cicero, given to him on account of his long residence at Athens. His biography is found in Nepos.—
    C.
    A friend of Ovid, Ov. Am. 1, 9, 2; id. P. 2, 4, 2. —
    D.
    Antonius Atticus, a Latin rhetorician, Sen. Suas. 2, p. 19 Bip.—
    E.
    Vipsanius Atticus, Sen. Contr. 2, 13, p. 184 Bip.

    Lewis & Short latin dictionary > Attici

  • 3 infra

    īnfrā (statt inferā [sc. parte], v. infer od. inferus), I) Adv.: 1) eig.: a) im allg.: α) Posit.: unten, unterhalb, darunter, auch (nach Verben der Bewegung) nach unten, unten hin, mit kompar. Begriff auch = weiter unten od. unten hin, tiefer unten, magno numero iumentorum in flumine supra atque infra constituto, Caes.: innumeros supra infra, dextrā sinistrā deos esse, Cic.: ossa infra supraque coniuncta, Cels.: cum supra saxa perpetua sint, infra humilitas perpetua, Paneg. vet.: gentibus innumeris circumque infraque relictis, Ov.: in superiore parte navigare tantum, infra etiam natare concessum, Plin. ep.: an mare quod supra memorem, quodque alluit infra, Verg.: onerariae duae paulo infra delatae sunt, Caes.: humum infra (in der Tiefe) moliri, Tac.: v. Platz bei Tische, discubuēre in summa Antonius et infra scriba Sertori Versius, Sall. fr.: Nomentanus erat super ipsum, Porcius infra, Hor. – in Schriften, earum (litterarum) exemplum infra scripsi od. scriptum est, Cic. u. Sall.: augendo enim quod est infra, necesse est extollat id, quod supra positum est, Quint. – infra, quā (tiefer unten, wo) summa vertebra cum capite committitur, Cels. 2, 23 extr.: ipsius (stomachi) partes, quae sunt infra quam id (weiter unten als das), quod devoratur, Cic. de nat. deor. 2, 135; vgl. Varro r. r. 1, 41, 3. Plin. 16, 123: infra quam solet esse (unter der gewohnten Erhebung) fuit (Tellus), Ov. met. 2, 278. – β) Compar. īnferius, weiter unten, tiefer unten, weiter hinab, tiefer hinab, altius (zu hoch) egressus caelestia tecta cremabis, inferius (zu tief) terras, Ov. met. 2, 136 sq.: inferius suis (tiefer als die ihrigen) fraternos currere Luna admiratur equos, Ov. met. 2, 208: virtutem non flamma, non ruina inferius adducet, Sen. ep. 79, 10. – inferius maiestate suā rati, es unter ihrer Würde haltend, Tac. ann. 3, 3. – in Schriften, persequar inferius m. folg. Acc. u. Infin., Ov. trist. 2, 263. – inferius quam (weiter unten als wo) collo pectora subsunt te fixit (iaculum), Ov. met. 12, 420. – b) insbes., unten = in der Unterwelt, non seges est infra, non vinea culta, sed audax Cerberus etc., Tibull. 1, 10, 35.

    2) übtr.: a) der Größe nach, darunter, alter (crocodilus) illi similis, multum infra magnitudine, Plin. 28, 108. – b) der Zeit nach, später, Ciceronis temporibus paulumque infra, Quint. 1, 7, 20. – c) dem Grade nach, Compar. inferius, dem Tone nach tiefer, descendit (vox) pro utriusque rei modo altius vel inferius, Quint. 11, 3, 65. – d) dem Maße nach, weniger, nec supra modum laudabant, nec infra quam decebat, Amm. 15, 8, 6. – e) dem Range und Ansehen nach, tiefer, nec fere umquam infra ita descenderent, ut ad infimos pervenirent, Liv. 1, 43, 11: liberos eius ut multum infra (tief unter sich stehend) despectare, Tac. ann. 2, 43.

    II) Praepos. m. Acc., 1) eig., im Raume, unter, unterhalb, auch (bei Verben der Bewegung) hinunter zu, unten hin an, in lectica cubans ad mare infra oppidum, Cic.: infra eum locum, ubi pons erat, Caes.: infra hanc (Saturni stellam) propius a terra Iovis stella movetur, Cic.: videndum est pus supra articulum, an infra (sc. articulum) nascatur, Cels.: demitti infra pectus manum, Quint.: infra caelum et sidera nox cadit, Tac. – v. Platze bei Tische, accubuerat supra me Atticus, infra (sc. me) Verrius, Cic.: illa (Placentia) infra eum accubans, Liv.: ii, qui infra ipsum cubabant, Curt. – delata confestim materia omnis infra Veliam, Liv.: infra mortuos amandari od. infra omnes mortuos amandari, Cic.

    2) übtr.: a) der Größe nach, unter, hi sunt magnitudine paulo infra elephantos, Caes.: reliquae (quinqueremes) infra hanc magnitudinem, Auct. b. Alex. – b) der Zahl nach, weniger als, latitudo (ipsius paeninsulae) nusquam infra duo iugera, Plin. 6, 18. – c) der Zeit nach, später als, Homerus non infra superiorem Lycurgum fuit, Cic. Brut. 40. – d) dem Range, Werte u. Ansehen nach, unter, geringer als, tiefer als, est tibi non infra speciem, Prop.: Parmenio haud multum infra magnitudinis tuae fastigium positus, der nur wenig unter dem Range deiner Hoheit steht, Curt.: me infra aetatem filii sui posuit, Liv. – tace tu, quem ego esse infra infumos omnes puto homines, Ter. Eun. 489: in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, sed horum vel secundis vel etiam infra secundos, Cic.: neque Neroni infra servos ingenium, Tac.: infra servos cliens, Vell.: artes infra se positae, Hor.: res humanas infra se positas putare, Cic.: ut omnia, quae homini accĭdunt, infra se esse iudicet, Cic.: nihil infra se putabat, nisi quod infra consulem esset, Plin. pan.: e quo infra se et Caesarem videret et rem publicam, Vell.

    lateinisch-deutsches > infra

  • 4 infra

    īnfrā (statt inferā [sc. parte], v. infer od. inferus), I) Adv.: 1) eig.: a) im allg.: α) Posit.: unten, unterhalb, darunter, auch (nach Verben der Bewegung) nach unten, unten hin, mit kompar. Begriff auch = weiter unten od. unten hin, tiefer unten, magno numero iumentorum in flumine supra atque infra constituto, Caes.: innumeros supra infra, dextrā sinistrā deos esse, Cic.: ossa infra supraque coniuncta, Cels.: cum supra saxa perpetua sint, infra humilitas perpetua, Paneg. vet.: gentibus innumeris circumque infraque relictis, Ov.: in superiore parte navigare tantum, infra etiam natare concessum, Plin. ep.: an mare quod supra memorem, quodque alluit infra, Verg.: onerariae duae paulo infra delatae sunt, Caes.: humum infra (in der Tiefe) moliri, Tac.: v. Platz bei Tische, discubuēre in summa Antonius et infra scriba Sertori Versius, Sall. fr.: Nomentanus erat super ipsum, Porcius infra, Hor. – in Schriften, earum (litterarum) exemplum infra scripsi od. scriptum est, Cic. u. Sall.: augendo enim quod est infra, necesse est extollat id, quod supra positum est, Quint. – infra, quā (tiefer unten, wo) summa vertebra cum capite committitur, Cels. 2, 23 extr.: ipsius (stomachi) partes, quae sunt infra quam id (weiter unten als das), quod devoratur, Cic. de nat. deor. 2, 135; vgl. Varro r. r. 1, 41, 3. Plin. 16, 123: infra quam solet esse (unter der ge-
    ————
    wohnten Erhebung) fuit (Tellus), Ov. met. 2, 278. – β) Compar. īnferius, weiter unten, tiefer unten, weiter hinab, tiefer hinab, altius (zu hoch) egressus caelestia tecta cremabis, inferius (zu tief) terras, Ov. met. 2, 136 sq.: inferius suis (tiefer als die ihrigen) fraternos currere Luna admiratur equos, Ov. met. 2, 208: virtutem non flamma, non ruina inferius adducet, Sen. ep. 79, 10. – inferius maiestate suā rati, es unter ihrer Würde haltend, Tac. ann. 3, 3. – in Schriften, persequar inferius m. folg. Acc. u. Infin., Ov. trist. 2, 263. – inferius quam (weiter unten als wo) collo pectora subsunt te fixit (iaculum), Ov. met. 12, 420. – b) insbes., unten = in der Unterwelt, non seges est infra, non vinea culta, sed audax Cerberus etc., Tibull. 1, 10, 35.
    2) übtr.: a) der Größe nach, darunter, alter (crocodilus) illi similis, multum infra magnitudine, Plin. 28, 108. – b) der Zeit nach, später, Ciceronis temporibus paulumque infra, Quint. 1, 7, 20. – c) dem Grade nach, Compar. inferius, dem Tone nach tiefer, descendit (vox) pro utriusque rei modo altius vel inferius, Quint. 11, 3, 65. – d) dem Maße nach, weniger, nec supra modum laudabant, nec infra quam decebat, Amm. 15, 8, 6. – e) dem Range und Ansehen nach, tiefer, nec fere umquam infra ita descenderent, ut ad infimos pervenirent, Liv. 1, 43, 11: liberos eius ut multum infra (tief unter sich stehend) despectare,
    ————
    Tac. ann. 2, 43.
    II) Praepos. m. Acc., 1) eig., im Raume, unter, unterhalb, auch (bei Verben der Bewegung) hinunter zu, unten hin an, in lectica cubans ad mare infra oppidum, Cic.: infra eum locum, ubi pons erat, Caes.: infra hanc (Saturni stellam) propius a terra Iovis stella movetur, Cic.: videndum est pus supra articulum, an infra (sc. articulum) nascatur, Cels.: demitti infra pectus manum, Quint.: infra caelum et sidera nox cadit, Tac. – v. Platze bei Tische, accubuerat supra me Atticus, infra (sc. me) Verrius, Cic.: illa (Placentia) infra eum accubans, Liv.: ii, qui infra ipsum cubabant, Curt. – delata confestim materia omnis infra Veliam, Liv.: infra mortuos amandari od. infra omnes mortuos amandari, Cic.
    2) übtr.: a) der Größe nach, unter, hi sunt magnitudine paulo infra elephantos, Caes.: reliquae (quinqueremes) infra hanc magnitudinem, Auct. b. Alex. – b) der Zahl nach, weniger als, latitudo (ipsius paeninsulae) nusquam infra duo iugera, Plin. 6, 18. – c) der Zeit nach, später als, Homerus non infra superiorem Lycurgum fuit, Cic. Brut. 40. – d) dem Range, Werte u. Ansehen nach, unter, geringer als, tiefer als, est tibi non infra speciem, Prop.: Parmenio haud multum infra magnitudinis tuae fastigium positus, der nur wenig unter dem Range deiner Hoheit steht, Curt.: me infra aetatem filii sui posuit, Liv. – tace tu,
    ————
    quem ego esse infra infumos omnes puto homines, Ter. Eun. 489: in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, sed horum vel secundis vel etiam infra secundos, Cic.: neque Neroni infra servos ingenium, Tac.: infra servos cliens, Vell.: artes infra se positae, Hor.: res humanas infra se positas putare, Cic.: ut omnia, quae homini accĭdunt, infra se esse iudicet, Cic.: nihil infra se putabat, nisi quod infra consulem esset, Plin. pan.: e quo infra se et Caesarem videret et rem publicam, Vell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infra

См. также в других словарях:

  • Attĭcus — Attĭcus, 1) Titus Pomponius, röm. Ritter, 109–32 v. Chr., erhielt den Beinamen A., mit dem er gewöhnlich benannt wird, von seinem langjährigen Aufenthalt in Athen (86–65). Nach Rom zurückgekehrt, hielt er sich von jeder politischen Tätigkeit fern …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Titus Pomponius Atticus — oder Quintus Caecilius Pomponianus (* Ende 110 v. Chr.; † 31. März 32 v. Chr.) war ein römischer Ritter aus der Familie der Pomponier, die nach antiker Ansicht auf den römischen König Numa Pompilius zurückging. Er war ein enger Freund Marcus… …   Deutsch Wikipedia

  • Marcus Antonius — (eingedeutscht Mark Anton, kurz Antonius; * 14. Januar 82 v. Chr., 83 v. Chr. oder 86 v. Chr.; † 1. August 30 v. Chr.) war ein römischer Politiker und Feldherr. Er machte zunächst als Anhänger Gaius Iulius Caesars Karriere, wurde nach dessen… …   Deutsch Wikipedia

  • Cicero — Marcus Tullius Cicero (* 3. Januar 106 v. Chr. in Arpinum; † 7. Dezember 43 v. Chr. bei Formiae) war ein römischer Politiker, Anwalt und Philosoph, der berühmteste Redner Roms und Konsul im Jahr 63 v. Chr. Cicero war einer der vielseitigsten… …   Deutsch Wikipedia

  • M. Tullius Cicero — Cicero Marcus Tullius Cicero (* 3. Januar 106 v. Chr. in Arpinum; † 7. Dezember 43 v. Chr. bei Formiae) war ein römischer Politiker, Anwalt und Philosoph, der berühmteste Redner Roms und Konsul im Jahr 63 v. Chr. Cicero war einer der… …   Deutsch Wikipedia

  • Marcus Cicero — Cicero Marcus Tullius Cicero (* 3. Januar 106 v. Chr. in Arpinum; † 7. Dezember 43 v. Chr. bei Formiae) war ein römischer Politiker, Anwalt und Philosoph, der berühmteste Redner Roms und Konsul im Jahr 63 v. Chr. Cicero war einer der… …   Deutsch Wikipedia

  • Tullia, Tochter Ciceros — Cicero Marcus Tullius Cicero (* 3. Januar 106 v. Chr. in Arpinum; † 7. Dezember 43 v. Chr. bei Formiae) war ein römischer Politiker, Anwalt und Philosoph, der berühmteste Redner Roms und Konsul im Jahr 63 v. Chr. Cicero war einer der… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der römischen Konsuln — Die Liste der römischen Konsuln (fasti consulares) bildete das Grundgerüst der römischen Geschichtsschreibung und der Datierung der modernen römischen Archäologie, da nach den Namen der eponymen Konsuln die Jahre bezeichnet wurden. Die Namen der… …   Deutsch Wikipedia

  • Список римских консулов — Список содержит имена и даты полномочий древнеримских магистратов эпонимов (по которым назывались года): консулов, децемвиров, диктаторов и военных трибунов с консульской властью. Эпонимами в Риме, очевидно, являлись также и интеррексы, однако из …   Википедия

  • Marcus Tullius Cicero — Cicero. Porträtbüste von Bertel Thorvaldsen nach einem römischen Original, Thorvaldsen Museum, Kopenhagen …   Deutsch Wikipedia

  • Список консулов Римской империи — Консульская процессия. Штучная мозаика из римской базилики Юния Басса (IV век). Список консулов …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»